شناسایی هویت بیومتریک از روش نحوه راه رفتن:
روش شناسایی بیومتریک از روش راه رفتن در سال 1975 به وسیله دانشمندی آمریکایی به نام Gunnar Johansson با عنوان Visual Motion Perception اثبات گردید. وی آورده است كه اشخاص را میتوان از نـوع راه رفتن آنها شناسایی کرد. اینكار با تفسیر توالی های ویـدیوئی از راه رفتن افراد امکان پذیرمی شد. برترین مزيت شناسایی نوع راه رفـتن هرفرد این است که ايـن شناسایی از فواصـل دور انجام می گیرد. در واقع تکنولوژی تشخیص هویت افراد از روی راه رفتن، شناسایی آنها بر طبق ویژگی ها و خصوصیات راه رفتن آنها میباشد.
انسان ها از راه رفتن برای ورود به هر جایی استفاده می کنند، شناسایی راه رفتن افراد در حالت عادی سهل است. تشخیص هویت هر انسان از دیگری سیکل راه رفتن وی می باشد که بعنوان مهم ترین عامل در شناسایی استفاده می نماید. نوع راه رفتن با مشخصه های دیگری مانند نقاط مشخص شده از سطح بدن انسان مثل طول دست و پا، طول گامها، آهنگ راه رفتن، زاویه قسمتهای دست و پا و حالت ژست انسان در زمان راه رفتن مشخص می شود. شناسایی برطبق تفسیرعملی روش راه رفتن، با استخراج تصویرهای (Silhouette) راه رفتن افراد و با تحلیل توالی تصاویر در زمان انجام می شود. شرایطی که کمتر ممکن است بر نتیجه شناسایی اثر خوشایند نگذارند عبارتند از: میزان روشنایی محیط، زاویه دید دوربین و سرعت راه رفتن اشخاص که اختلال در هریک از آنها گاهی اوقات منجر به شناسایی نادرستی می گردد.
درحال حاضر تنها شرکت تجاری شناخته شده در زمینه تکنولوژی تشخیص افراد از روی راه رفتن در دنیا شرکت واتریکس است. این شرکت پیشرفته ترین و به روز ترین تکنولوژی تشخیص هویت از روی راه رفتن را در دنیا توسعه داده است با میانگینی به میزان تشخیص صحت عملکرد آن به 94.1٪ . شرکت واتریکس همچنین برترین و بزرگترین پایگاه داده تشخیص هویت از روی راه رفتن را دارا می باشد. این شرکت در تمامی جوانب این فناوری مثل شناخت هدف، تقسیم بندی، تشخیص و ردیابی و... جایگاهی برتر را به خود اختصاص داده است. از این رو میتواند افراد را از فاصله پنجاه متری با بهره گیری از دوربین معمولی تشخیص دهد و نسبت به نور و اطلاعات اجزای صورت وابستگی کمتری دارد.
